Πώς προκαλείται η Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα και ποια τα συμπτώματά της;

Η πάθηση εμφανίζεται όταν οι καμπτήρες τένοντες του δάκτυλου ή τα έλυτρα που τους περιβάλλουν πλήττονται από φλεγμονή, με αποτέλεσμα τη στένωση του ελύτρου και την παρεμπόδιση της ομαλής κινήσεως του τένοντα εντός του.

Η Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα χαρακτηρίζεται από τα εξής συμπτώματα:

• Δυσκαμψία δακτύλου: Βασικότερο σύμπτωμα της πάθησης, από το οποίο προκύπτει και η ονομασία της, είναι η αίσθηση «κλειδώματος» του δακτύλου σε θέση κάμψης και η απότομη εκτίναξη αυτού όταν ο ασθενής προσπαθεί να το εκτείνει.
• Αίσθηση κριγμού: Κατά την κίνηση, ο ασθενής πιθανώς να έχει επώδυνη αίσθηση κριγμού σε άρθρωση του δακτύλου, η οποία συνοδεύεται από χαρακτηριστικό ήχο «κλικ».
• Ψηλαφητό Οζίδιο: Στο δάκτυλο που πλήττεται μπορεί να εμφανιστεί μικρός ψηλαφητός όζος, ο οποίος παρεμποδίζει περαιτέρω την κινητικότητα του τένοντα.
• Πόνος και οίδημα: Η Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα μπορεί να προκαλέσει πόνο και οίδημα στο πάσχον δάκτυλο, συμπτώματα τα οποία είναι συνήθως εντονότερα μετά από παρατεταμένη περίοδο ακινησίας, όπως μετά τον ύπνο.
• Αδυναμία Κίνησης: Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, το δάχτυλο μπορεί να βρεθεί σε μόνιμη κάμψη ή έκταση και να απαιτεί βοήθεια για να κινηθεί.

Ποια είναι τα αίτια της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας;

Κάποιοι από τους παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας είναι:

• Επαναλαμβανόμενες Κινήσεις: Δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενη χρήση των δάκτυλων, όπως οι χειρωνακτικές εργασίες και η χρήση υπολογιστή, μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας.
• Καταστάσεις Υγείας: Καταστάσεις όπως η ρευματοειδής και η ουρική αρθρίτιδα, ο διαβήτης, και φλεγμονώδεις διαταραχές μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης.
• Φύλο και Ηλικία: Οι γυναίκες και τα άτομα μεταξύ 40 και 60 ετών πλήττονται συχνότερα.

Ποιος είναι ο ρόλος της Υπερηχογραφίας στη διάγνωση της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας;

Σε περιπτώσεις Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας, η Υπερηχογραφία Μυοσκελετικού Συστήματος επιτελεί διττό ρόλο, καθώς μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο στην ακριβή διάγνωση, αλλά και στην αντιμετώπιση της πάθησης.

Ο Υπέρηχος Μυοσκελετικού μπορεί να διαγνώσει τη Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα με απόλυτη ακρίβεια, παρέχοντας λεπτομερείς πληροφορίες για τον επηρεασμένο τένοντα και τις γειτονικές δομές, και επιτρέπει την αξιολόγηση του βαθμού και της ενεργότητας της φλεγμονής.

Ταυτόχρονα, ο Υπέρηχος Μυοσκελετικού είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στη διαφοροδιάγνωση μεταξύ Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας και άλλων τενοντοπαθειών, ειδικά σε περιπτώσεις που αυτές συνυπάρχουν με τη Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα.

Ποιος είναι ο ρόλος της Υπερηχογραφίας στη θεραπεία της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας;

Για την αντιμετώπιση της Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας, ένας εξειδικευμένος Ιατρός-Ακτινολόγος μπορεί να προβεί στις εξής Υπερηχογραφικά Καθοδηγούμενες Θεραπείες:

Υπερηχογραφικά Καθοδηγούμενη Έγχυση Kορτικοστεροειδούς

Η ένεση κορτικοστεροειδούς οδηγεί σε άμεση καταστολή της φλεγμονής, ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και το οίδημα, και αποκατάσταση της κινητικότητας του δακτύλου. Η υπερηχογραφική καθοδήγηση είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς η ένεση πρέπει να γίνει στο έλυτρο του τένοντα και όχι στο εσωτερικό του, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό και φθορά του τένοντα. Ταυτόχρονα, η ακρίβεια του υπερήχου παρέχει τα βέλτιστα θεραπευτικά αποτελέσματα, καθώς η θεραπεία διενεργείται ακριβώς στην περιοχή που χρειάζεται και όχι κατά προσέγγιση.

Υπερηχογραφικά Καθοδηγούμενη Επεμβατική Θεραπεία

Σε σοβαρότερες περιπτώσεις  Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας, η υπερηχογραφία μπορεί να δώσει μόνιμη λύση στο πρόβλημα μέσω επαναστατικής, υπερηχογραφικά καθοδηγούμενης παρέμβασης. Η τεχνική περιλαμβάνει την εισαγωγή βελόνας στο πάσχον δάκτυλο. Με χορήγηση τοπικής αναισθησίας και υπό την καθοδήγηση του υπερήχου, η βελόνα σπάζει την πάχυνση του συνδέσμου, απελευθερώνοντας τον τένοντα και επιτρέποντας την επαναφορά της κανονικής κίνησης.

Σημαντικό πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου αποτελεί το γεγονός ότι η χρήση της βελόνας ελαχιστοποιεί τον τραυματισμό των γύρω ιστών, μειώνοντας όχι μόνο τον κίνδυνο επιπλοκών αλλά και τον χρόνο ανάρρωσης μετά την επέμβαση. Παράλληλα, η υπερηχογραφική καθοδήγηση εγγυάται την ασφάλεια της επεμβατικής διαδικασίας, καθώς η παρακολούθηση της βελόνας εξασφαλίζει την αποφυγή των γύρω σημείων ή τον τραυματισμό του τένοντα.